polecamy

Koncert zespołu Raz Dwa Trzy

Marcin Cichowski  |   Kultura i rozrywka  |   5 stycznia 2018 20:49
Udostępnij
      

W piątek 2 lutego w Regionalnym Ośrodku Kultury w Zatorze o godzinie 19 rozpocznie się koncert zespołu Raz Dwa Trzy.

Raz Dwa Trzy na FB
Zespół „Raz Dwa Trzy” rozpoczął działalność 31 lutego 1990 roku w Zielonej Górze. Kilka tygodni później zagrał pierwszy koncert właśnie w Zielonej Górze w klubie „Zatem”. Wiosną tego samego roku wziął udział w Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie zdobywając Grand Prix Festiwalu, nagrodę za teksty, muzykę, aranżacje, nagrodę im. Wojtka Bellona, nagrodę Jacka Kaczmarskiego oraz prywatną nagrodę J.K. Pawluśkiewicza (20 dolarów amerykańskich). Grupa została zaproszona do udziału w opolskim festiwalu, w koncercie „Debiuty” i otrzymała „Wyróżnienie”.
W kolejnych latach brała udział w następujących po sobie edycjach festiwali w Krakowie i w Opolu. Na początku lat dziewięćdziesiątych została zaproszona również na festiwal w Jarocinie. Zdając sobie sprawę z trudności z jakimi krytyka oraz część odbiorców przyjęła odmienność brzmienia i poetyki, zespół podsuwał definicje pomocnicze, które mogły w dyskretny sposób zainteresować odbiorcę muzyką i treściami zagranymi i wyśpiewywanymi przez muzyków. I tak najpierw mieliśmy do czynienia z „landszaftami muzycznymi” (debiutancka, analogowa płyta „Jestem Polakiem”, „To ja” ), następnie „happy spirit” – płyta „Cztery” i „Sufit”, „bridge music” na płycie „Niecud”. Ten szczególny, zdystansowany rodzaj egzystencjalizmu poparty elementami sympatii do szeroko pojętej ludzkości charakterystyczny dla twórczości Adama Nowaka, dziennikarze usiłowali porównywać z innymi wykonawcami, co nie zawsze oddawało sens przekazu prezentowanego przez zespół.
Nietypowe instrumentarium i wyjątkowe dojrzałe, ale często ironiczne teksty Nowaka kojarzyły się z piosenką napisaną w Paryżu, usłyszaną w Warszawie, gdzieś w drodze do Moskwy. Zespól na płytach „Cztery” i „Sufit” nawiązał współpracę z Wojciechem Waglewskim jako producentem. Muzyka zyskała poszerzone brzmienie, elementy, bluesa, jazzu, folku i dość osobliwą, rockową energię. Tak wzbogacone albumy zyskały sympatię szerszej, nie tylko związanej z tak zwanym nurtem „piosenki studenckiej”, publiczności. Pojawiły się teledyski, programy i koncerty telewizyjne (TVP, Polstat, Canal+), które w znaczny sposób przyczyniły się do wciąż rosnącej popularności. W 1994 roku album „Cztery” był nominowany do Fryderyków w kategorii „Najlepszy Album piosenki Poetyckiej”. Płyta „Niecud” wyprodukowana przez Marcina Pospieszalskiego otrzymała Fryderyka ’99 w kategorii „Muzyka Alternatywna”. Następną płytą nagraną po kilku latach przerwy był koncert zarejestrowany w Studiu im. Agnieszki Osieckiej w Polskim Radiu. Na zlecenie „Trójki” zespół w lutym 2002 roku przearanżował kilkanaście piosenek wielce cenionej w kraju autorki słów do piosenek i wykonał je w piątą rocznicę śmierci poetki w studiu Jej imienia. Koncert ten przeszedł do historii polskiej muzyki rozrywkowej, nakład krążka przekroczył ponad sto tysięcy sztuk – płyta zyskała status „platynowej”. Została również nominowana do Fryderyków 2002 w osobliwej kategorii „Muzyka Popularna” .
Rok później ukazuje się studyjny, autorski album „Trudno nie wierzyć w nic”, który ugruntowuje pozycję zespołu „Raz Dwa Trzy” na rynku muzycznym, czyniąc z grupy jedno z najciekawszych na nim zjawisk. Za tę płytę „RDT” nominowany jest do Fryderyków’2003 aż w siedmiu kategoriach. Otrzymuje pięć statuetek – w kategorii „Muzyka Alternatywna” za „Piosenkę Roku”, „Produkcję”, „Teksty”, „Płytę Roku”, „Grupę Roku”. Płyta rozeszła się do tej pory w ponad stutysięcznym nakładzie i zyskała status płyty „platynowej”. Album „Trudno nie wierzyć w nic” (Polskie Radio) w warstwie pomysłu wynika z wcześniejszych dokonań grupy, ale za sprawą współpracy z producentem Marcinem Pospieszalskim muzyka zyskuje nowe, głębsze i szlachetniejsze brzmienie. Na potrzeby rejestracji płyty poszerzone zostaje instrumentarium o elementy perkusyjne(Tomas Celis Sanchez), sekcje dętą (Mateusz Pospieszalski, Antoni Gralak).
Teksty nabierają nowego, metafizycznego kontekstu, który poparty mieszaniną wątpliwości ich autora opowiadają o wędrówce człowieka poprzez życiowe komplikacje. W marcu 2007 roku na zamówienie Przeglądu Piosenki Aktorskiej zespół przygotowuje program z piosenkami Wojciecha Młynarskiego. Świetnie przyjęty koncert premierowy w czasie Festiwalu powoduje, że 10 czerwca w Studio im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie zespół nagrywa koncertowy materiał płytowy z piosenkami Mistrza. Od premiery płyty we wrześniu 2007 album osiągnął status Podwójnej platyny sprzedając się w ilości ok. 70 tys. Egzemplarzy. Podczas kwietniowej Gali Fryderyki 2008 zespół otrzymał dwa wyróżnienia – w kategorii „ Zespół Roku”, oraz statuetkę za Płytę Roku w kategorii „POP”. W międzyczasie redakcja Tygodnika Przekrój uhonorowała grupę tytułem „Fenomen Roku 2007”.
Innymi nagrodzonymi zostali min. Władysław Bartoszewski, Anna Dymna i Katarzyna Nosowska. Firma „Empik” uhonorowała zespół nagrodą „Asa Empiku” za najlepszą sprzedaż fonogramów w 2007 roku. W lipcu 2008 grupa wygrała kategorię TOP na Festiwalu „Top-Trendy” za największą ilość sprzedanych egzemplarzy płyty „Raz,Dwa,Trzy – Młynarski” w 2007 roku. Zespół istnieje od 18 lat, a od trzynastu w niezmienionym składzie nagrywa i koncertuje w kraju i za granicą. Skład zespołu: Adam Nowak – gitara, śpiew Grzegorz Szwałek – pianino el. , akordeon Jacek Olejarz – perkusja Jarek Treliński – gitara elektryczna Mirek Kowalik – gitara basowa Dyskografia: Jestem Polakiem -1991 To ja – CD,MC Pomaton EMI 1992 Cztery – CD,MC Pomaton EMI 1994 Sufit – CD,MC Pomaton EMI 1995 Niecud – CD,MC Pomaton EMI 1998 Muzyka z talerzyka –CD,MC Pomaton EMI 2000 Złota kolekcja – CD,MC Pomaton EMI 2001 Czy te oczy mogą kłamać – CD,MC Polskie Radio 2002 Trudno nie wierzyć w nic – CD,MC Polskie Radio 2003 Raz,Dwa,Trzy – Młynarski – CD 4Ever Music 2007
Bilety w cenie 50 złotych są do nabycia w ROK w Zatorze.

Czytaj więcej w kategorii Kultura i rozrywka

Marcin Cichowski

Poprzedni wpis
Następny wpis
Powiązane wpisy
.
Kalendarium
Reklama
. . . . . . . . . . . . . . .