Michał Łygan, żołnierz Wojska Polskiego, wyruszył na Wędrówkę dla Dwóch Serc dzisiaj o godzinie 3.16. W Bieszczady przyjechaliśmy z nim wczoraj.

Michał jest oficerem Jednostki Wojskowej Nil w Krakowie i zarazem wolontariuszem Małej Orkiestry Wielkiej Pomocy. O jego inicjatywie, nazwanej Wędrówką dla Dwóch Serc, a konkretnie dla Jagódki i Gabrielka, pisaliśmy na łamach Faktów Oświęcim wielokrotnie.

Teraz przyszła pora na realizację przedsięwzięcia, polegającego na samotnym, pieszym pokonaniu 500-kilometrowego Głównego Szlaku Beskidzkiego w ciągu zaledwie 10 dni.

Rano

Czwartek rano. Dwuosobową ekipą eFO przyjeżdżamy po Michała do jego domku w Zaborzu. Nasz Pułkownik pakuje do bagażnika niewielki plecak i kijki. Żegnają nas Monika Agnieszka i Mirek z MOPW oraz Zuzia, córka Michała. Ruszamy w trasę z dużym zapasem czasowym, żeby nie pędzić i nie łamać przepisów.

Popołudnie

Po wcześniejszych przerwach na kawę i posiłek, zatrzymujemy się w Rzeszowie. Od jednego z partnerów, projektu, firmy Cuna, odbieramy specjalnie przygotowane dla Michała na wędrówkę koszulki. Jedziemy dalej. Po drodze podziwiamy widoki (kierowca w ograniczonym zakresie, bo skupia się na bezpiecznym dowiezieniu pasażerów).

Wieczór

Docieramy do Wetliny, gdzie mamy nocować. I tu kolejne zaskoczenie. Właścicielka noclegów „U Rumcajsa” mówi, że skoro Michał pomaga dzieciom, to ona też chce pomóc. Nocujemy za darmo, a pensjonat naturalnie staje się kolejnym partnerem akcji.

Ludzie widzą naszego Żołnierza w rzucającej się w oczy koszulce z napisem „Wędrówka dla Dwóch Serc”. Są ciekawi. Reagują żywiołowo. Ich duchowe wsparcie i pozytywna energia dodają sił Michałowi. Prosimy o śledzenie wędrówki, sugerując, że każda wpłata będzie mile widziana.

Ten dzień kończy się wcześnie. Nastawiamy budziki na godzinę drugą w nocy i idziemy spać.

Godzina „0”

O 2.30 jesteśmy przy samochodzie. Chwilę wcześniej spotykamy ojca z może 10-letnim synem, którzy wracają do „Rumcajsa”. Byli oglądać gwiazdy. Opowiadamy im krótko o „Wędrówce dla Dwóch Serc”. Są pod wielkim wrażeniem. Nasz Pułkownik uruchamia jeszcze aplikację w smartfonie, która pozwala mu na przesyłanie Faktom Oświęcim relacji z trasy. Ruszamy z Wetliny do Wołosatego, gdzie Główny Szlak Beskidzki ma dla Michała swój początek.

Jedziemy niezbyt szybko, by nie potrącić dzikich zwierząt, które ewentualnie znalazłyby się na drodze. I faktycznie, drogę przebiega nam młody lis.

Kilka minut po godzinie trzeciej w kompletnej ciemności znajdujemy tablicę informującą o początku szlaku. W tym przypadku oznaczonego czerwonym kolorem. Robimy kilka zdjęć, nagrywamy ostatnie filmiki przed wyruszeniem wędrowca w trasę.

Żegnamy Michała. On żegna nas i naszych czytelników. Rusza. Jest godzina 3.16. Siedzimy jeszcze moment w samochodzie. Sylwetka piechura wkrótce niknie w ciemności. Chwilę później widzimy światło. To nasz Żołnierz włączył latarkę czołową. Kilkadziesiąt sekund później ten człowiek o wielkim sercu znika za zakrętem. Zobaczymy się za 10 dni.

Wspomagajcie Wędrówkę dla Dwóch Serc wpłacajcie nawet najdrobniejsze kwoty na rehabilitację Jagódki i Gabrielka. Mozna to zrobić na:

zrzutka.pl

Akcję wspierają:

#WędrówkadlaDwóchSerc