Boccia 2017 – FOTO

Dom Pomocy Społecznej w Zatorze po raz trzeci był organizatorem rozgrywek sportowych w paraolimpijskiej dyscyplinie sportowej boccia.

– Proste zasady gry, brak ograniczeń wiekowych i przede wszystkim możliwość udziału w grze dla osób z różnymi niepełnosprawnościami fizycznymi i intelektualnymi sprawiają, że boccia staje się dyscypliną bardzo popularną i dostępną dla każdego – informuje Katarzyna Wiśniewska, rzecznik prasowy DPS.

Jest to doskonały sposób na integrację osób niepełnosprawnych, a także niepełnosprawnych ze sprawnymi. Boccia ma także walor terapeutyczny, ponieważ daje szansę na wzmocnienie obrazu samego siebie, rozwija ciało i umysł, stwarza dobrą okazję do nawiązywania kontaktów społecznych, budowania nowych relacji, czy też umacniania tych już istniejących.

Jest to gra emocjonująca, w której możliwe jest zastosowanie wielu rozwiązań taktycznych.

Tym razem w rozgrywkach bocci, organizowanych przez DPS w Zatorze, wzięli udział mieszkańcy z dziewięciu Domów Pomocy Społecznej, czyli z Bobrka, Bulowic, Płazy, Izdebnika, Wadowic z ulic Parkowej, Lwowskiej i Pułaskiego, a także z Zebrzydowic oraz Zatora.

Trzyosobowe drużyny biorące udział z zawodach zostały podzielone na dwie grupy, w których rywalizowały na zasadzie „każdy z każdym”. Następnie pierwsze dwie drużyny z każdej grupy rywalizowały między sobą w ścisłym finale.

– Rozgrywkom bocci i w tym roku towarzyszyła wspaniała atmosfera, wzmocniona aktywnym dopingiem zgromadzonych kibiców, którzy poprzez energetyczne zawołania ubogacone oklaskami, wystukiwanym kibicowskim rytmem oraz przyśpiewkami wzmacniali jakość sportowych przeżyć – relacjonuje Katarzyna Wiśniewska.

Zwycięzcami w tegorocznych rozgrywkach Boccia 2017 w Zatorze zostali zawodnicy z wadowickiego DPS przy ulicy Parkowej, drugie miejsce zajęli gospodarze, drużyna z zatorskiego DPS, a trzecie – sportowcy z DPS w Wadowicach przy ulicy Pułaskiego.

– Rozgrywki bocci to jedna z wielu propozycji zatorskiego Domu służących ubogaceniu życia mieszkańców DPS – To kolejna szansa, by być z drugim człowiekiem, podkreślać wartość wzajemnych relacji, przełamywać wewnętrzne bariery i dostrzegać potencjał tkwiący w każdym człowieku, także niepełnosprawnym.