Trzy kwadranse o Leśmianie

Bolesław Leśmian urodził się prawdopodobnie 22 stycznia 1877 w Warszawie – sam podawał jako datę urodzenia 1878, zmarł 5 listopada 1937 w Warszawie.

Lata szkolne i studenckie (od około 1880) spędził w Kijowie – ukończył tamtejsze gimnazjum filologiczne (1897) oraz Wydział Prawny kijowskiego Uniwersytetu św. Włodzimierza (1901). W latach 1903-1906 podróżował po Europie Zachodniej (przebywał m.in. w Monachium, Paryżu i Bretanii). We Francji ożenił się z malarką Zofią Chylińską. W latach 1906-1911 przebywał w Warszawie, współpracował z Teatrem Artystycznym w Warszawie (1911). W okresie 1912-1914 znowu przebywał we Francji. W czasie pierwszej wojny światowej mieszkał w Łodzi, gdzie w sezonie 1916/1917 pełnił funkcję kierownika literackiego Teatru Polskiego.

W 1918 objął stanowisko notariusza w Hrubieszowie, w 1922 przeniósł się do Zamościa. W 1929 popadł w tarapaty finansowe na skutek nadużyć popełnianych przez jego wspólnika, z którymi później borykał się aż do śmierci – prawdopodobnie jedynie dzięki wstawiennictwu przyjaciół uniknął więzienia, a spłatę zobowiązań udało się rozłożyć na raty. W latach trzydziestych kilkakrotnie wyjeżdżał w podróże po Europie Zachodniej. W 1933 został wybrany do Polskiej Akademii Literatury, w 1935 przeniósł się wraz z rodziną do Warszawy.

Umarł 5 listopada 1937 roku na atak serca w Warszawie, pochowano go na Cmentarzu Powązkowskim.

Źródło: culture.pl