Stop pożarom traw

Panujące wśród wielu ludzi przekonanie, że spalanie suchej trawy użyźnia glebę, stanowi poważne zagrożenie dla przyrody. Podpalaczom grożą kary.

Z danych Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Oświęcimiu wynika, że w roku 2020 zanotowano 435 pożarów, z czego 154 to wiosenne wypalanie traw. To 35 procent wszystkich pożarów. W tym samym roku w skali krajowej odnotowano 128 754 pożarów, z czego pożary łąk i nieużytków rolnych stanowią 36 procent.

Wypalanie traw stanowi poważne zagrożenie jak dla środowiska, tak i dla zdrowia i życia ludzi. Zachował się mit, że taki sposób usunięcia ostatniego odrostu trawy użyźnia gleby, zwiększa kolejny plon siana oraz zapobiega pojawieniu się chwastów.

„Nic bardziej mylnego. Wypalenie wierzchniej, najżyźniejszej próchniczej warstwy gleby pociąga za sobą obniżenie jej wartości użytkowej nawet na kilka lat. Wysoka temperatura niszczy roślinność, powoduje degradację gleby i stanowi poważne zagrożenie dla zwierząt” – podaje Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska.

Pożary powodują śmierć organizmów, takich jak mrówki oraz dżdżownice, żyjących w wierzchnich warstwach gleby. Ich obecność wpływa na kondycję gleby. Zagrożeni są również płazy, gody, niektóre gatunki ssaków, a nawet większe zwierzęta leśne. Dym uniemożliwia pszczołom zapylanie kwiatów, co negatywnie wpływa na plonowanie roślin.

Prędkość rozprzestrzeniania się pożaru może wynosić nawet 20 km na godz. Podpalacze nie są w stanie kontrolować sytuacji, co nierzadko kończy się tragedią. Ludzie tracą dorobek swojego życia. Pojawiają się też ofiary śmiertelne.

Ze względu na charakter oraz rozmiary, pożary nieużytków rolnych angażują dużą liczbę strażaków i zasobów ratowniczych. Każda tego typu interwencja jest poważnym wydatkiem finansowym.

Warto podkreślić, że wypalanie traw jest niezgodne z prawem. Zgodnie z Ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów. Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny”. Według prawa karnego osobom, tworzącym niebezpieczeństwo dla życia wielu ludzi lub powodującym wysokie straty materialne, grozi kara pozbawienia wolności nawet do 10 lat.

 

Najnowsze realizacje wideo