Disneyland Auschwitz-Birkenau – FELIETON

Młode Izraelitki i ich mysie uszy z gwiazdami Dawida podczas tegorocznego Marszu Żywych. Fot. Jacek Balon

27. Marsz Żywych, wiodący z byłego KL Auschwitz do byłego KL Birkenau przeszedł już do historii. Niektórzy Miejsce Pamięci traktowali, jak Disneyland Auschwitz-Birkenau.

Były niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady Auschwitz-Birkenau to miejsce, które urodzonym po wojnie pokoleniom mieszkańców miasta i gminy Oświęcim towarzyszy od zawsze. Tragizm hitlerowskiej Machiny Śmierci, w przypadku świadomych miejscowych, już dawno wzbudził wśród nich szacunek do tej ziemi, która kryje prochy setek tysięcy ludzi.

Szanujemy, a przynajmniej tak mi się wydaje, Auschwitz, które jest obok nas lub też w bezpośrednim sąsiedztwie, ale tak naprawdę żyjemy w Oświęcimiu, Brzezince, Pławach, Harmężach i kilku innych miejscowościach. Oddzielamy w swoim życiu te dwa światy.

Jednak, mimo wszystko, wielu, jeśli nie większość, mieszkańców traktuje były obóz, jak sacrum. Ludobójstwo, będące skutkiem kompleksów niewydarzonego malarza, który pociągnął za sobą tłumy, wywarło i wywiera wciąż szczególne, w pozytywnym tego słowa znaczeniu, podejście do Miejsca Pamięci.

Muzeum Auschwitz-Birkenau każdego roku odwiedzają ponad dwa miliony ludzi z całego świata. Wielu nie może uwierzyć, że istniało miejsce, gdzie Niemcy masowo mordowali mieszkańców Europy. Z tym, że ta „niewiara”, zwłaszcza wśród młodych, jest podobna do „niewiary” w to, że przed laty nie było Internetu. Przykre to, ale prawdziwe.

Podczas Marszu Żywych dwie panienki z Izraela wystąpiły w opaskach na włosy z uszkami, na których znajdowały się gwiazdy Dawida. Zdjęcie, które otrzymałem od naszego fotoreportera Jacka Balona, na tyle podniosło mi ciśnienie, że przez kilka chwil lewitowałem ze złości nad podłogą.

Chciałem natychmiast siąść do komputera i napisać felieton o uszach w „Auszwicu”. Siadłem, i owszem, ale najpierw napisałem prywatny e-mail do pracownika Muzeum Auschwitz. Ponieważ wiadomość była prywatna, nie ujawnię, kto był adresatem.

Posłałem w załączniku zdjęcie z uszkami rodem z Disneylandu na głowach młodych dziewczyn, i w wiadomości zwrotnej otrzymałem informację: edukacja, edukacja i jeszcze raz edukacja.

Nie wiem, czy te młodziutkie obywatelki Izraela wiedziały, co robią, zakładając mysie uszy z gwiazdami Dawida w szczególnym miejscu podczas szczególnego wydarzenia. Z pewnością nie nazwę ich głupimi i nieinteligentnymi małolatami.

One nie są winne temu, że ich nauczyciele nie przygotowali ich do obecności w Miejscu Pamięci Auschwitz-Birkenau i Marszu Pamięci w odpowiedni sposób. Czyżby izraelski system edukacji zasilili pedagodzy, którzy jeszcze kilka lat temu podczas Marszu Żywych urządzali sobie pikniki na przesiąkniętej krwią pełnej ludzkich prochów ziemi w byłym KL Birkenau?

Zdejmowali z ramion izraelskie flagi, rozkładali je na trawie i wyciągali jedzenie oraz napoje. Siadali wkoło, często śmiejąc się i rozmawiając tak głośno, że zwiedzający zwracali im uwagę.

Teraz przyszedł czas na Disneyland Auschwitz-Birkenau. Że to tylko incydent? Chciałbym. Bo to miejsce jest święte. Naziści mordowali tutaj ludzi. Setki, tysiące, dziesiątki i setki tysięcy. Mysie uszy rozbawionych nastolatek pokazują, że setki, tysiące, dziesiątki i setki tysięcy ludzi na całym świecie nie wie tak naprawdę, czym był KL Auschwitz-Birkenau.